Inmiddels is Steens haantje voldoende beschreven. Niettemin behoeven echter de kopversierselen van dit zeventiende-eeuwse hoen nog nadere aandacht, want daarmee komt een beter begrip van zaken in beeld omtrent de variëteitbenoeming ervan.

Zoals duidelijk is waar te nemen, is het kopversiersel van Steens haantje zeker geen enkele of staande kam, maar veeleer een blader- of vlinderachtige kroon- of bekerkam. Het is, zoals hierboven nog eens is te zien, in ieder geval een totaal verschillende weergave dan die in de al eerder vernoemde tekening uit de vorige eeuw.

Mede daarom wordt het nu tijd eens te zien welke andere variëteiten hoenders in Steens hof rondschar- relen.

Allereerst richten we de aandacht op een ander kipje temidden van de schare hennen centraal in het schilderij, de verificatie van de naamgeving ervan.

Volgens sommigen staat hier de wederhelft van Steens haantje afgebeeld. Als eerste indruk qua vorm en kleurslag treft dat beslist en ook de plaats in de algehele hoendercompositie -twee hanen dominant in beeld aan weerskanten van de bijeendrommende hennen in het midden- als intern herhaalde triptiek, als repetitie van de centrale compositie van de twee mannen met het meisje als lichtend middelpunt of schone aantrekkelijkheid waar al het licht naar toe stroomt, geeft daartoe alle aanleiding, maar er zijn veel verschillen en niet in de laatste plaats kan bovendien betwijfeld worden of dit hoen, zoals het is afgebeeld, wel echt van het vrouwelijk geslacht is. In ieder geval toont dit kipje geen intermediaire kinlelvorm, maar een heuse baard en zodanig heeft het onbetwistbaar alle schijn van een (kuif)baardkriel. Ook de overige kopversierselen zijn trouwens zo uitbundig dat ze eerder een haan dan een hen toegeschreven kunnen worden. Bovendien zou het zo de hoendercompositie op zich idealiter, als hernieuwde, maar inversieve compositorische herhaling en conform de gangbare opvattingen in die tijd over seksuele dimorfie, daadwerkelijk vervol- maken. Het zou trouwens ook meer overeenstemmen met het gangbare hoendergedrag.